چرا تعویض سرسوزن سرنگ انسولین به موقع مهم است؟ ارتباط این امر با دستیابی به غرامت چگونه است؟ هر چند وقت یکبار نیاز به تعویض دارند؟ سرنگ های انسولین 40 و 100 واحد بین المللی – چه تفاوتی دارد؟
علت دیابت، تولید ناکافی انسولین خود بدن (در دیابت نوع 1) یا حساسیت کم بافت به آن (در دیابت نوع 2) است. برای اینکه سلول ها بتوانند گلوکز بدست آمده از غذا را به انرژی تبدیل کنند، لازم است مقدار بهینه انسولین در بدن حفظ شود. این کار را می توان با تزریق با استفاده از سرنگ یا قلم انسولین انجام داد.
برای اینکه انسولین بلافاصله پس از ورود به بافت ها و در مقدار کامل دوز تجویز شده عمل کند، تزریق صحیح مهم است. برای این، دارو به بافت چربی زیر جلدی تزریق می شود.
ضخامت پوست در افراد مختلف بین 2 تا 4 میلی متر است، بنابراین عمق سوراخ باید حداقل 4 میلی متر باشد – بنابراین دارو وارد لایه پوست نمی شود و می تواند وظیفه خود را به طور کامل انجام دهد.
نکته مهم دوم: تزریق باید به گونه ای انجام شود که سوزن به بافت ماهیچه ای که بلافاصله پشت بافت چربی زیر جلدی قرار دارد نرسد.
برای انجام این کار، باید در محل تزریق یک چین ایجاد شود، پوست را کمی با دو انگشت جمع کرده و 2-2.5 سانتی متر مربع به عقب بکشید. در این چین است که باید سوزن را وارد کنید و آن را با زاویه 90 درجه یا 45 درجه هدایت کنید.
برای کاهش درد، سوراخ باید با یک حرکت سریع انجام شود. کیفیت سوزن مهم است: برای هر تزریق باید از سوزن جدید استفاده شود.
گاهی اوقات می توانید بشنوید: استفاده مجدد از سوزن اشکالی ندارد. با این حال، این مورد نیست و در اینجا دلیل آن است.
سوزن های سرنگ انسولین و قلم سرنگ یکبار مصرف هستند – آنها استریل نمی شوند. با استفاده مجدد از سوزن استفاده شده یا حتی بار سوم، خطر عفونت محل تزریق را تهدید می کنید. نتیجه می تواند خفگی و در بدترین حالت مسمومیت خون باشد.
سوزن های مدرن برای تزریق انسولین از فولاد با کیفیت بالا ساخته شده اند. انتهای سوزن یک تیز سه گانه در یک زاویه دریافت می کند که به همین دلیل لبه برش آن نازک ترین لایه فلز است.
پس از اعمال، تیزی لبه به دلیل تعامل با پوست کاهش می یابد، بنابراین در هنگام استفاده مکرر، لازم است برای سوراخ کردن نیرو اعمال شود. بنابراین نوک نازک سوزن به پهلو خم می شود و به یک مینی قلاب تبدیل می شود که در حین حرکت باعث میکروتروما می شود و پوست و لایه چربی زیر پوست پاره می شود و باعث خونریزی می شود.
متعاقباً در چنین مکانهایی ضخیم شدن (لیپودیستروفی) ایجاد می شود. در برخی موارد، نوک خمیده می تواند شکسته شود و در زیر پوست باقی بماند که مملو از التهاب است.
دارو پس از تزریق در سطح داخلی سوزن باقی می ماند، خشک می شود و متبلور می شود. این امر منجر به مسدود شدن کانال و عوارض تامین انسولین و همچنین کاهش دوز دارو می شود. دوز اشتباه می تواند باعث افزایش سطح گلوکز شود.
اگر سوزن استفاده شده قلم سرنگ را خارج نکنید، به نوعی رسانا تبدیل می شود که از طریق آن هوا به داخل کارتریج جریان می یابد. حباب های هوا می توانند به طور قابل توجهی بر مقدار دارو تأثیر بگذارند: تزریق دوز مورد نظر را وارد نمی کند، بلکه 50-70٪ آن را معرفی می کند.
