همراه با کشف مجدد دفتر عرش، علاقه به ابزارهای نوشتاری سنتی مانند مداد نیز به وجود آمد. با پیشرفت دوران تایپ کردن، مردم به صدای ترش مداد گوش می دادند.
به طور منطقی، احتمالاً ده ها دلیل وجود دارد که چرا کاغذ یا مداد باید به صورت دیجیتالی جایگزین شود. اما چه کنم، انسان ها موجوداتی هستند که فقط با منطق و عقل قابل توضیح نیستند.
تاریخ کاغذ با تاریخ فرهنگ و علم پیوند عمیقی دارد .
ماشه ای که تاریخ کاغذ را آغاز کرد، ساده و در عین حال بسیار مهم است.
انسان نیاز مبرمی داشت: انتقال اطلاعات معین به صورت مکتوب به همنوعان خود. اطلاعات باید روی یک تکیه گاه سبک و مقاوم ثابت می شد که به راحتی قابل حمل بود. اختراع کاغذ به ما این امکان را داده است که ماده ای را جایگزین پاپیروس و پوست کنیم که ساخت آن ساده تر و با بهبود تکنیک های تولید، مقرون به صرفه تر باشد.
ظهور رسانه های دیجیتال شاید نقش اساسی کاغذ در انتشار دانش را پنهان کرده است ، با این حال نباید فراموش کرد که تا چند دهه پیش انتقال هر مفهومی از طریق یک ورق کاغذ می گذشت .
از این نظر، اولین تعریف مقاله ارائه شده توسط دانشنامه کودکان Treccani جالب است: « ماده ای ضروری برای گسترش ایده ها در زندگی روزمره. در طول قرن‌ها، کاغذ به پیشرفت، مشارکت شهروندان در زندگی دموکراتیک و افزایش سطح متوسط فرهنگ و آموزش کمک زیادی کرده است.
تاریخ کاغذ با تکامل انسان در طول قرن ها همراه بوده است: از انتقال دانش جدید علمی و فلسفی تا انتشار آموزش، تا تسخیر آگاهی سیاسی و تاریخی که جای خود را به تولد دولت های مدرن داد.
تاریخچه کاغذ: خاستگاه آن در چین
منابع تاریخی اختراع کاغذ را به Ts’ai Lun، یکی از بزرگان دربار امپراتوری چین نسبت می دهند که در سال 105 پس از میلاد شروع به تولید ورق کاغذ با استفاده از تکه های پارچه ، پوست درخت و تورهای ماهیگیری کرد.
چینی ها قرن ها با حسادت از راز تولید آن محافظت می کردند تا اینکه در قرن ششم پس از میلاد، اختراع آنها به لطف راهب بودایی دام جینگ به ژاپن رسید. ژاپنی ها به سرعت تکنیک های کاغذ سازی را آموختند و شروع به استفاده از خمیر حاصل از پوست درخت توت برای تولید این ماده گرانبها کردند.
